به گزارش دنیای موسیقی- فاطمه شهدوست: اگر اهل شنیدن آهنگ‌ها و آلبوم‌های فولکلوریک که البته مدرنیزه شدهاند باشید، احتمالا اسم گروه «اتاق» هم به چشمتان خورده است. گروهی که مدتی است تازه‌ترین آلبومشان به اسم «دشت نفتون» را منتشر کرده‌اند. امیدی سعیدی آهنگسازی و بامداد افشار تنظیم این مجموعه را به عهده دارد. این آلبوم که ۹ قطعه دارد، با حال و‌هوای جنوبی شکل گرفته‌است و قطعات آن شامل خرده‌روایت‌هایی از زندگی روزانۀ مردمان ساحل‌نشین است، روایت‌هایی از امید و آرزو، دلدادگی، عطش و اشتیاق، ترس، سوگ، اعتراض و کوچ که مردم این خطه آنها را تجربه کرده‌اند. در ادامه ما هم گپی زدیم با بامداد بیات تنظیم کننده این آلبوم که خودش جنوبی نیست اما به این قصه‌ها آنقدر نزدیک شده تا بتواند از عهده شکل دادن به قطعات آن طور که باید بربیاید.
این آلبوم جنوبی است اما شما نه، اول می‌گویید که چطور با فضای آن ارتباط برقرار کردید؟
این آلبوم سوم گروه اتاق است و من قبل از آن سابقه همکاری با هنرمندان دیگری که از موسیقی فولکلور استفاده کردند، را دارم. همچنین علاقه به این فضا همیشه در آثارم بوده و این آلبوم در ادامه همان علاقه‌مندی من به موسیقی فولک و ترکیبشان با موسیقی مدرن‌تر بود. جریانی که در طول آن دغدغه‌های منی که در تهران زندگی می‌کنم هم به آن اضافه می‌شود. قبل‌تر هم من با ساز نی‌انبان در دیگر کارها ارتباط زیادی برقرار کرده بودم مثل آلبوم شهبازی یا بالانس. ما قبل‌تر این سابقه را داشتیم و از این سایز در موسیقی غربی استفاده می‌کردیم اما اینجا صداها کمی بومیتر و ازنظر فرم و محتوا به موسیقی جنوب نزدیک‌تر شده است.
و فکر می‌کنید این اثر چقدر برای مخاطبان غیرجنوبی کشش دارد؟
این موضوع را از چند وجه می‌شود مورد بررسی قرار داد، وجه اول ترانه کارهاست که اینجا خیلی به روز نوشته شدند. مثلا زمانی که در بوشهر و استرالیا آتش‌سوزی اتفاق افتاد، خبرهای زیادی از آن منتشر شد و ترانه بوشهر تا استرالیا برهمین اساس نوشته شد. نمونه دیگر این اتفاق مسئله آب جنوبی‌ها است که حتی قبل از انعکاس آن و اتفاقات اخیر هم در بوشهر و شهرها دیگر هم وجود داشته و قطعه اُندر بُندر براساس اعتراض به این اوضاع نوشته شد. موضوع نفت وموارد دیگر هم از دیگر موضوعاتی‌اند که مخاطبان می‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند. فرم هم وجه دیگر بحث کشش است مثلا قطعه تا همیشه براساس فرم خیام‌خوانی‌های موسیقی بوشهر ساخته شده؛ در واقع فرم موسیقی جنوب در قطعات با تغییراتی در تمپو و هارمونی‌هایش وجود دارد و برای همین به گوش مخاطب آشنا است. مسئله دیگر هم این است که از ابتدا قرار بوده تغییر و تنظیم طوری اتفاق بیفتد که مخاطبان غیرجنوبی هم برمبنای علاقه‌ای که مثلا به موسیقی اکسپریمنتال، الکترونیک و… دارند با آنها ارتباط برقرار کنند. از همه مهم‌تر اینکه گروه اتاق خیلی تجربه‌گراست و ما خیلی جاها آزمون وخطا و ریسک کردیم.
دو تا از قطعات این آلبوم درباره مشکل آب است و انتشار آن همزمان با اخباری بود که از این جریان می‌شنیدیم، کمی از این اتفاق بگویید.
این ترانه‌ها از ابتدا دغدغه امیدسعیدی که خودش بوشهری است و سال‌ها آنجا زندگی کرده بوده، آن زمان که اینها نوشته شد من که در تهران بودم درک چندانی از این فضا نداشتم اما بعد که همکاریمان شکل گرفت سعی کردم به این قصه هم وارد شوم تا بتوانم با آن همذات پنداری کنم. در نهایت قطعه اعتراضی اندر بندر و قطعه عاشقانه اهواز ساخته شد. زمانی هم که کارها منتشر شدند به شکل اتفاقی با اخبار این روزها همزمان شدند و ما ویدیوکلیپی هم با یکی از قطعه‌ها برای آن ساختیم.
و چه بازخوردهایی از آن گرفتید؟
به نظر من آلبوم‌هایی که مقداری از بدنه جریان موسیقی روز ما فاصله دارند، مخاطبانشان خاص‌تر است و نمی‌شود این توقع را داشت که بازخورد عجیبی داشته باشد اما در حد خودش چرا، توانست طرفدارانش را راضی نگه دارد.
در آخر به نظر شما جغرافیا و پرداخت به موسیقی مناطق مختلف چقدر می‌تواند روی این دنیا اثر بگذارد؟
ما در هر منطقه‌ای موسیقی‌های دست نخورده‌ای را داریم که در حال فراموشی‌اند. یکی از دغدغه‌های خود من این بوده که بتوانم منبعی داشته باشم برای تغذیه در کارم طبق علاقه‌مندی که در موسیقی ارکسترال دارم. در این بین روی موسیقی فولک به عنوان یک منبع دست نخورده می‌شود خیلی حساب کرد و این فضا خیلی کمک‌کننده است.
