روز: 20 شهریور 1401
هادی منتظری، آهنگساز و نوازنده کمانچه و ویلون است که تاکنون فعالیتهای متعددی در عرصه موسیقی ایرانی داشته است. این هنرمند از وجود استادان بزرگی چون نورعلیخان برومند، جواد معروفی، دکتر برکشلی، دکتر مسعودیه، استاد احمد پژمان، استاد علی تجویدی، دکتر داریوش صفوت، محمدرضا لطفی و علیاصغر بهاری بهره برده است و پس از سالها فعالیت هنوز هم در عرصه موسیقی اصیل ایرانی فعالیت میکند.
آلبوم «آوای دوست» شامل مجموعه کامل ردیف موسیقی اصیل ایرانی به روایت «یعقوب انوش» در هفت دستگاه با ساز ویولن و به تهیهکنندگی «کوروش انوش» منتشر میشود.
آلبوم «بوسه بر ماه» به آهنگسازی و خوانندگی حسامالدین سراج در مرکز موسیقی حوزه هنری منتشر شد.
ثبت نام مرحله اول شانزدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان آغاز شد.
موسیقی راک در ایران طرفداران خاص و محدودی دارد. از اساس خاستگاه این موسیقی از منطقهی ما نیست؛ حتی اگر شباهاتی با دستگاههای موسیقی ایرانی داشته باشد یا پتانسیل آن را که به طریقی وارد موسیقی ما و به اصطلاح ایرانیزه شود. اتفاقی که پیش از انقلاب با پیشگامانی همچون کوروش یغمایی، فرهاد مهراد و سایرین افتاد و بعد از انقلاب، هر چند جسته و گریخته، ادامه یافت.
موسیقی پاپ دههی ۱۹۶۰ یونان، بخشی از تاریخ موسیقی نیست که به کسی که خود شخصاً تجربهاش نکرده باشد، توصیه شود. البته استثنائاتی وجود دارد؛ مثل تکآهنگهای بدوی نخراشیدهی گروه «استورمیز» (Stormies)، «پِرسِنز» (Persons) و «گِرلز» (Girls). امّا واکنش کلیشهای جریان اصلی یونان به ظهور «بیتلز»، گروه «فورمینکس» (Forminx) ونجلیس پاپاتاناسیو است که ترکیبی بود از سازبندیهای بدیع، تلاشهای کمرنگ در یونانیسازی مرسیبیت و تصیفهای غمانگیز.
همایون شجریان در آلبوم «گاه فراموشی» دومین همکاریاش با فردین خلعتبری را بعد از آلبوم «امشب کنار غزلهای من بخواب» رقم زده و در ادامهی مسیر نوگرایی با فاصله از موسیقی دستگاهی به سراغ موسیقی تلفیقی از ترکیب موسیقی شرقی و جز رفته است؛ به گفتهی پدیدآورندگان آلبوم کوارتتی از چهار نوازندهی غیرایرانی و همایون شجریان ما، با تکیه بر موسیقی جز و «موسیقی نواحی و موسیقی مقامی منطقهی صحنه واقع در استان کرمانشاه».
فریمن، آهنگساز و خوانندهی پاپ، به تازگی با همکاری آل بانو، خوانندهی قدیمی ایتالیایی که مخاطبان ایرانی او را با ترانهی معروف «فلچیتا» میشناسند، ترانهای انگلیسی/ایتالیایی به نام «Rise From The Fall» را به همراه موزیک ویدیو منتشر کرده است. این ترانه به گفتهی سازندگانش دربارهی جشن و گرامیداشت زندگی بعد از کووید-۱۹ است و هدف اصلیاش ایجاد پل ارتباطی بیشتر بین موسیقی پاپ معاصر ایران و ایتالیاست.
حتی یک ستارهی موسیقی با وجود دریافت جوایز بیشمار و حتی کسب درآمد چند میلیون دلاری از این حوزه، حاضر نیست استعداد خود را فقط به خوانندگی محدود کند.
در ایتالیا، وقتی مردم به ترانهی «بلا چاو» گوش میدهند، جنبش مقاومت ایتالیا را به یاد میآورند، نبرد پارتیزانها در برابر فاشیسم و در واقع هر اعتراضی علیه هر سیستم، رژیم و قدرتی که مردم را سرکوب میکند.