دسته: یادداشت
فواد توحیدی: بهترین کار برای مقابله با موسیقیهای وارداتی این است که موسیقیهای خودمان را بیاوریم به مردم معرفی کنیم و آن موقع خود مردم انتخاب میکنند که کدام موسیقی با فرهنگ و آداب و رسومشان سنخیت دارد.
آهنگ جدیدی به نام «پیمانه پر» با صدای هنرمند گرامی امیر اثنی عشری به تازگی منتشر شد. این قطعه در فرم ساز و آواز است، به عبارت بهتر باید بگویم این تصنیف در قالب فرم ساز و آواز ارائه شده و آنطور که مخاطبان خاص موسیقی بازخوردهایی به ما دادهاند، میدانیم مورد پسند و توجهشان قرار گرفته است.
در سالهای اخیر فعالان موسیقی ایرانی و بهخصوص خوانندگان جوان این عرصه مدام مورد نقد قرار گرفته و بسیاری گفتهاند، آنها از مسیری که باید خارج شدهاند و فعالیتهایشان حتی دیگر موسیقی موسیقی ایرانی هم محسوب نمیشود. هرچند باید موسیقی اصیل را کاملاً حفظ کرد و به این نکته دقت داشت که باید نگاه موزهای هم به آن داشته و همانطور که هست برای حفظ و نگاهداشت ارائهاش به نسلهای آینده تلاش کرد. اما اگر بخواهیم نگاهی بیندازیم به روندی که طی چند دهه گذشته میان مردم و موسیقی ایرانی گذشته است، نکات جالبی را میبینیم.
خوانندهسالاری پدیدهای است که طی سالهای گذشته بسیار درباره آن سخن گفته شده است؛ پدیدهای که موجب میشود خواننده در صورت توانمند بودن خیلی زود به ستاره بیمانند صحنه بدل شود و آهنگسازان و نوازندگان هرقدر هم متبحر باشند، بهنوعی در سایه او قرار گیرند، اما این اتفاق مختص ایران نیست و در اغلب کشورهای دنیا با این اتفاق مواجه هستیم.